در يك گروه، معمولا فردي كه سطح ديد چشمانش از سايرين بالاتر است رهبر محسوب مي‌گردد. هنگامي‌كه شما ايستاده باشيد و ديگران نشسته قطعا شما را در موضع قدرت قرار مي‌دهد.

مالش چشم:

زماني‌كه فردي چشمش را با انگشت اشاره مالش مي‌دهد نشانگر فريب و نيرنگ مي‌باشد. از آنجايي‌كه فرد مي‌خواهد تماس ديداري را قطع كند، بهانه‌اي بدست مي‌آورد كه به اين طرف و آن طرف نگاه كند. اين حركت غيرارادي يك افشاگر حسابي است كه فرد دارد دروغ مي‌گويد.

چشم برگرداندن:

اين معمولا يك علامت مسلم از نيرنگ، گناه و دروغگويي است.

چشمان بسته:

هرگاه چشمان يك فرد براي لحظه‌اي طولاني‌تر از چشم برهم زدن متعارف، بسته و ابروها نيز برخاسته شود، پيام چنين است: "به حرف زدن خود خاتمه بده".

حركت چشم به سمت بالا:

اين نشانه غضب و عصبانيت است.

نگاه مختصر به اطراف:

اين ژستي خجالت‌گونه و عشوه‌گرانه است. فرد جسورانه خيره مي‌شود در حالي كه سرش را پايين انداخته و به سمت مخالف كج مي‌كند. اشاره بر كمرويي بي‌باكانه دارد.

نگاه ممتد:

اين بي‌ترديد يك نشانه تمايل به آشنايي بيشتر است. شخصي كه تماس چشمي برقرار مي‌كند، چشم برگردانده، سپس مجددا به چشمان شما نگاه مي‌كند مي‌گويد: "مايلم با شما بيشتر آشنا شوم".

نگاه خيره شديد:

اين نشانه خلق تهاجمي، سلطه جويانه و تهديدآميز است.

چشمك:

چشمك يك علامت غرض‌آلود است. نشانگر آن است كه رمز و رازي ميان فردي كه چشمك مي‌زند و فردي كه به او چشمك زده مي‌شود برقرار است.

بالا انداختن همزمان دو ابرو:

در ميان يك اتاق شلوغ، مفهوم آن كاملا واضح و روشن است، يعني: "مايلم با شما ملاقات كنم".

بالا انداختن يك ابرو:

زماني‌كه يك ابرو بالا انداخته مي‌شود در حالي‌كه ابرو ديگر پايين باقي مي‌ماند مفهومش اين است: "حرف شما را باور نمي‌كنم".

ابروهاي گره خورده:

زماني‌كه هر دو ابرو به سمت همديگر كشيده مي‌شود باعث پديد آمدن شيار بين آن دو مي‌شود كه دلالت بر اضطراب، درد، ترس و يا آميزه‌اي از اين هيجانات دارد.

پوشاندن صورت:

زماني كه دست بر روي صورت مي‌آيد مفهومش چنين است: "شوكه شده‌ام". اين ژست بين فرد و موقعيت مزاحم و متجاوز فاصله مي‌اندازد